Storm en kleurenpracht in de derde levensfase
Prachtig kleurenspel, alle schakeringen goud, geel, rood, aubergine, groen spelen met elkaar. Nootachtige geuren van vochtige aarde, mos en verwelkend blad. Af en toe een warme zonnestraal op mijn gezicht. Een wandeling door het bos deze week is een feest voor de zintuigen. Ik geniet van de bijna mystieke schoonheid van de herfst.
In de stilte tijdens mijn wandeling komen mijmeringen op. De herfst als seizoen van verstilling, voorbereiding van de natuur op de naderende winter, maar ook van oogsten van vruchten en groenten. En ook zijn er al kiemen voor een nieuwe levenscyclus aanwezig, zorgvuldig beschermd door de aarde.
De vergelijking met de derde levensfase van vrouwen treft me. Ook een tijd van transitie, waar onder andere door de overgang heel veel verandert in ons fysiek/emotionele lichaam. Bij uitstek een tijd om even te verstillen en tijd te nemen om terug te blikken op je leven tot nu toe. Wie ben ik tot nu toe geweest? Wat is de oogst van mijn leven tot nu toe? Waar ben ik nu en wat is er allemaal in beweging voor mij?
Een periode die gepaard gaat met afscheid nemen, letterlijk van je vruchtbaarheid, van je jongere lichaam, maar ook van bepaalde rollen en misschien zelfs bepaalde identiteiten. Dat kan pijnlijk en emotioneel zijn en veel onzekerheid met zich meebrengen. Het kan behoorlijk stormen in de herfst, zo ervaar ik aan den lijve. Maar als we bewust ruimte maken voor dit proces en de tijd nemen om er liefdevol en bewust door heen te gaan en waar nodig versterking van andere vrouwen te vragen, wordt het zoveel meer dan dat.
Dan wordt de derde levensfase een spannend avontuur waarin we onszelf opnieuw uitvinden. Een periode waarin je de balans opmaakt van wat er tot nu toe is geweest: reflecteren op de oogst. Bewust worden van wat we achter moeten laten en vooral ook: wat we achter wíllen laten. Een avontuur waarin we dieper afdalen in onszelf, onbekend territorium betreden waarin we ontdekken wie we nog meer zijn dan wat we tot nu toe hebben gekend. En de uitdaging aangaan om het bekende los te laten. Welk potentieel zit er nog diep verborgen in mij wat ik in de komende fase van mijn leven tot expressie kan brengen? Wie/hoe wil ik de komende periode in mijn leven zijn?
Zinvolle vragen die leiden tot ‘heelwording’, vollediger worden wie je wezenlijk bent, en tot het openen van nieuwe dimensies in jezelf. Net als elk avontuur brengt dit proces je prachtige, nieuwe ontdekkingen en ervaringen. Maar ook angstige en moeilijke momenten, waarin je belaagd wordt door monsters en je het liefst wil teruggrijpen naar oude, bekende ‘zekerheden’. Mijn eigen ervaring leert me dat er moed voor nodig is om dit avontuur echt aan te gaan. Maar ook dat het beslist de moeite waard is. Omdat je meer jezelf wordt en uitgroeit tot een completere versie van jezelf. Het leidt je naar nieuwe keuzes en activiteiten, of naar bewust voortzetten van een weg die al was ingeslagen, met kleine veranderingen, bewust genieten en inzetten van de oogst.
Als we dit avontuur bewust aangaan, wordt de derde levensfase een vitale en rijke periode, waarin we een nieuwe bron van energie aanboren die ons laat stralen en onze eigen specifieke kleurenpracht in de wereld verspreiden. Als de herfstbomen in het bos.