Terugblik vanuit mijn derde levensfase
Toen ik 20 was dacht ik dat je met 30 je (werk)bestemming moest hebben gevonden en de rest van je levensroute duidelijk moest hebben. Als vrouw moest je dan in elk geval je eerste kind hebben gehad, als je kinderen wilde.
Toen ik 30 was dacht ik dat kinderen krijgen voor mij een gepasseerd station was. Dat boek had ik gesloten. Mijn werkbestemming had ik nog niet duidelijk. Maar ik had wel het raadsel van mijn bestaan opgelost, dacht ik, en dat was heel wat. Ik wist wie ik in essentie was. Maar ik wist nog steeds niet wat ik later worden wilde. In mijn werk als onderzoeker had ik ontdekt dat ik toch geen ‘beroepsonderzoeker’ wilde zijn. Het verzamelen van data vond ik heerlijk: nieuwe kennis, nieuwe informatie. Vooral diepte interviews afnemen en mensen naar hun dieper gelegen ervaring vergezellen, vond ik erg boeiend. Maar eindeloos en eenzaam met verwerken en analyseren van data bezig zijn, zonder te weten of er ooit iets spannends uit zou komen, vond ik supersaai.
Toen ik 40 was had ik een dochter van 6, was ik –na verschillende leuke banen- opnieuw op zoek naar mijn werkbestemming. Ik woonde in een experimentele leefgemeenschap met mensen, die net als ik een hoogstaand ideaal hadden om samen een nieuwe cultuur te creëren, waarin het ego niet de drijvende kracht zou zijn voor de manier waarop we met elkaar omgingen.
Toen ik 50 was, was ik er niet zo zeker van dat de gemeenschap waar ik in leefde wel zo goed werkte voor mij -en vele anderen. Ons levende onderzoek was enigszins verstard tot een framework, dat de enige ware weg tot bewustzijnsontwikkeling en een nieuwe manier van samenleven leek te zijn. Ik was gaan geloven dat ik alleen binnen dat framework mijn levensbestemming kon vervullen, maar ik worstelde met de starre structuren. In plaats van te leven vanuit mijn essentie, leek ik het contact met mijn diepere Zelf steeds meer te verliezen.
Nu ik bijna 60 ben, ligt het leven weer helemaal open. Het benauwende framework is grotendeels ontrafeld en het onderzoek is weer springlevend. Mijn worsteling en inspanning waren niet tevergeefs. Ik ben weer diep in contact met mijn eigen essentie, en verken vandaaruit nieuwe gebieden in het leven en oude gebieden op nieuwe manieren. Er lijkt zich een nieuw pad te ontvouwen. Ik geloof niet meer in één framework dat onze evolutionaire weg uitstippelt. Wél geloof ik -nog steeds- in de mogelijkheid van bewustzijnsontwikkeling , en ik heb geleerd –en leer nog steeds- beter te ‘luisteren naar het universum’, naar wat zich wil ontvouwen.
In plaats van te arriveren op een eindbestemming, waar ik de rest van mijn dagen op mijn lauweren kan rusten, heb ik ontdekt dat er geen eind is aan ontwikkeling. Integendeel, de reis gaat door. Er is geen eindbestemming die ik in dit leven kan bereiken. Maar ik kan wel alle rijkdom aan ervaring en wijsheid die ik tot nu toe onderweg heb opgedaan delen met anderen en daarmee samen verder komen.
Mijn derde fase in het leven is begonnen zonder dat ik me daar zo bewust van was. Maar terugblikkend realiseer ik me dat er de laatste jaren wel degelijk meer besef is ontstaan van mijn fysieke eindigheid en van de kostbaarheid van de tijd die er nog is. En opnieuw het verlangen om een ‘werkbestemming’ te vinden, maar nu ook het besef dat ik die zelf kan creëren, en wel vanuit mijn essentie, vanuit wat er natuurlijk al is en door te luisteren naar wat zich wil ontvouwen. Het verhaal van mijn leven neemt voortdurend een nieuwe wending, maar er is iets dat blijft, mijn essentie verandert niet.
Natuurlijk heb ik ook gemerkt dat een ouder wordend lichaam meer zorg en aandacht vraagt om vitaal en gezond te blijven. Het vraagt om gezond eten, voldoende beweging, voldoende rust. Als ik daar naar luister en dat respecteer, dan blijkt er een enorm potentieel aan energie vrij te komen. Maar het allerbelangrijkste voor het vrijkomen van dat potentieel is in contact blijven met mijn essentie: zijn wie ik in wezen ben, wat ik ook doe en waar ik ook ben. Deze derde levensfase biedt nog zo veel mogelijkheden voor creativiteit en inspiratie. En wat is er mooier dan die te delen met mijn medereizigsters in de derde fase?
Herken je iets in mijn verhaal? Wil jij je ook bezinnen op de volgende fase in je leven, of je ervaring delen? Je bent van harte uitgenodigd om hieronder je reactie te geven, of deel te nemen aan één van mijn workshops of een coachtraject. Voel je vrij om -vrijblijvend-contact op te nemen.